Χειρουργική αποκατάσταση με όλες τις σύγχρονες μεθόδους
Ευένδοτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος, τα οποία αποτελούνται από μυϊκά και απονευρωτικά στοιχεία, είτε για γονιδιακούς λόγους, είτε λόγω χρόνιας καταπόνησης, δίνουν τη δυνατότητα να εξέρχονται ενδοκοιλιακά όργανα, με συνέπεια τη δημιουργία κηλών. Συνηθέστερα το λεπτό έντερο, το οποίο είναι και πιο ευκίνητο από άλλα ενδοκοιλιακά όργανα, είναι αυτό που εξέρχεται δια της κήλης.
Κλινικά εμφανίζεται με τοπική διόγκωση, η οποία μπορεί και να είναι πιο εμφανής όταν είμαστε όρθιοι και ειδικά όταν προκαλούμε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως για παράδειγμα, σε βήχα ή φτέρνισμα, ακολούθως όταν ξαπλώνουμε μπορεί και να μην είναι εμφανής, διότι ανατάσσεται πίσω στην κοιλιακή κοιλότητα απ΄ όπου προέρχεται.
Ευένδοτα σημεία του κοιλιακού τοιχώματος, τα οποία αποτελούνται από μυϊκά και απονευρωτικά στοιχεία, είτε για γονιδιακούς λόγους, είτε λόγω χρόνιας καταπόνησης, δίνουν τη δυνατότητα να εξέρχονται ενδοκοιλιακά όργανα, με συνέπεια τη δημιουργία κηλών. Συνηθέστερα το λεπτό έντερο, το οποίο είναι και πιο ευκίνητο από άλλα ενδοκοιλιακά όργανα, είναι αυτό που εξέρχεται δια της κήλης.
Κλινικά εμφανίζεται με τοπική διόγκωση, η οποία μπορεί και να είναι πιο εμφανής όταν είμαστε όρθιοι και ειδικά όταν προκαλούμε αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, όπως για παράδειγμα, σε βήχα ή φτέρνισμα, ακολούθως όταν ξαπλώνουμε μπορεί και να μην είναι εμφανής, διότι ανατάσσεται πίσω στην κοιλιακή κοιλότητα απ΄ όπου προέρχεται.
- Βουβωνοκήλη (στη βουβωνική περιοχή)
- Ομφαλοκήλη (στον ομφαλό)
- Κοιλιοκήλη
- Μετεγχειρητική κήλη (είναι συνεπεία ενός παλαιότερου χειρουργείου και αναπτύσσεται δια του μετεγχειρητικού κοιλιακού τραύματος)
- Διάσταση των ορθών κοιλιακών, συνίσταται στη λέπτυνση της μέσης γραμμής στο πρόσθιο κοιλιακό τοίχωμα, ανάμεσα στους δυο ορθούς κοιλιακούς μύες, οι οποίοι απομακρύνονται μεταξύ τους. Γι' αυτή την παθολογική οντότητα δεν είναι απαραίτητη η χειρουργική αντιμετώπιση, καθ' ότι δεν αποτελεί κάποιο κίνδυνο για την υγεία. Ειδικά στις νέες μητέρες που συχνότερα εμφανίζεται, συνήθως αποκαθίσταται πλήρως στις περισσότερες των περιπτώσεων εντός ενός έτους.
Κήλη του αθλητή
Μια ξεχωριστή οντότητα στις περιπτώσεις κηλών, είναι η λεγόμενη κήλη του αθλητή, η οποία ουσιαστικά οφείλεται στη μυϊκή καταπόνηση της βουβωνικής περιοχής και της πρόσφυσης των μυών στην ηβική σύμφυση. Η χειρουργική αποκατάστασή της, στις περισσότερες των περιπτώσεων είναι παρόμοια με αυτή της βουβωνοκήλης. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, επειδή η παθολογική αυτή κατάσταση μπορεί να είναι πολυπαραγοντική και μπορεί να οφείλεται στην καταπόνηση διαφόρων τενόντιων - μυϊκών ομάδων ή σε οστικά οιδήματα της περιοχής, η σωστή ταυτοποίηση της ακριβούς αιτιολογίας είναι πολύ σημαντική και για την επιτυχή πρόσβαση της χειρουργικής θεραπείας.
Διαφραγματοκήλη και Γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση
Υπάρχουν, επίσης, εσωτερικές κήλες οι οποίες δεν φαίνονται εξωτερικά, αλλά δημιουργούνται διαμέσου ευένδοτων ανατομικών στοιχείων και διευκολύνουν τη διολίσθηση ενδοκοιλιακών οργάνων προς γειτονικές κοιλότητες, όπως αυτή της θωρακικής κοιλότητας. Τέτοια περίπτωση είναι αυτή της διαφραγματοκήλης, κατά την οποία τμήμα του στομάχου προβάλει προς το θώρακα, διαμέσου ενός φυσικού ανοίγματος του διαφράγματος, μέσω του οποίου επικοινωνεί η θωρακική με την κοιλιακή κοιλότητα και επιτρέπει την κάθοδο του οισοφάγου προς την κοιλιά, αλλά και τη διέλευση αγγείων, τα οποία κατεβαίνουν προς την κοιλιακή κοιλότητα (αορτή) ή ανεβαίνουν από αυτή προς το θώρακα (κάτω κοίλη φλέβα).
Η αποκατάσταση της διαφραγματοκήλης γίνεται πάντα λαπαροσκοπικά - ρομποτικά και πλέον σε σπάνιες μόνο περιπτώσεις, με κλασική - ανοικτή χειρουργική. Η νοσηλεία για μια τέτοια περίπτωση λαπαροσκοπικής - ρομποτικής αποκατάστασης διαφραγματοκήλης, συνήθως απαιτεί παραμονή μιας ημέρας στο νοσοκομείο, μετά χρειάζεται η ασθενής να ακολουθήσει κάποιες οδηγίες που σχετίζονται με τη διατροφή της.
Στις περισσότερες των περιπτώσεων η επέμβαση για τη διαφραγματοκήλη συνοδεύεται και με αντιπαλινδρομική επέμβαση θολοπλαστικής, η οποία θεραπεύει τα ιδιαίτερα ενοχλητικά συμπτώματα της γαστρο-οισοφαγικής παλινδρόμησης, που είναι αίσθημα καύσου (ξινίλα) οπισθοστερνικά και επίμονος βήχας κυρίως κατά την κατάκλιση από εισρόφηση γαστρικού περιεχομένου.